Óhæfa að hafa fulltrúa ESB sem forsætisráðherra Íslendinga.

Aðspurð um afskipti ESB af icesave deilunni og hvernig það snéri að okkar afstöðu til ESB. 

Sagði Jóhanna Sigurðardóttir: "Það er óhæfa að tengja þetta með einum eða öðrum hætti við aðildarumsóknina".  

Það er hins vegar óhæfa að hafa óhæfan forsætisráðherra sem afneitar því að þetta er nákvæmlega sama málið. 

Það sem sýnir fullkomlega hver yfirgangur ESB er gagnvart stjórnvöldum landanna í sambandinu.   

Nema að það séu kanslari Þýskalands, forseti Frakka eða forsætisráðherra Breta.

En þar sem enginn þeirra er á vegum Íslendinga sýna þessi afskipti ESB af icesave það sem koma skal. 

Frú Jóhanna Sigurðardóttir er fulltrúi ESB en ekki Íslendinga.

Með öllum ólíkindum að slík landráðamanneskja húki hér á stól forsætisráðherra.   

Kona sem vill eyða íslensku þjóðinni og gefa evrópuþjóðum landið og auðlindir þess.  

Rangt að leggjast gegn kröfunni

Eins gott að kjósa Ólaf áfram forseta.

Það er hreinlega þjóðarvá fyrir dyrum ef þjóðin kýs einhvern annan en Ólaf Ragnar í forsetaembættið.

Honum einum er treystandi af núverandi frambjóðendum til að virða vilja þjóðarinnar.

Það hefur hann sýnt tvisvar vegna landráðasamninga ríkisstjórnarinnar um icesave.

Samfylkingin, útibú ESB á Íslandi, reynir nú að lauma flugumanni sínum í embættið; Þóru Arnórsdóttur. 

Það má ekki gerast að fulltrúi erlends ríkjasambands verði hér forseti þjóðarinnar.    

„Hefði sótt um aðild að breska heimsveldinu“

Hvað kostar að hætta í EES?

Það er kominn tími til að reikna út hvað það kostar okkur Íslendinga að segja upp EES samningnum. 

Þessi framkoma ESB segir allt sem segja þarf um yfirganginn í þessari nútímamiðstöð nýlendustefnunnar í Evrópu.

Er rækilega forsmekkurinn að áhrifum okkar í ESB, værum við komin þangað inn. 

Og var þó mælinn fullur fyrir og ýmsir aðrir.

Nú þarf að varpa landráðafólki í íslenskum stjórnmálum á dyr úr Alþingishúsinu. 

Í næstu þingkosningum þarf að refsa landráðafólki rækilega og hreinsa það burt.  

Segir ESB vilja Íslendinga niður á hnén

Er Össur breskur njósnari?

Össur Skarphéðinsson var í framhaldsnámi á Bretlandi.

Gekk meðal annars í Breska verkamannaflokkinn og segist vera þar enn. 

Össur ber hagsmuni íslensku þjóðarinnar fullkomlega fyrir borð í öllum málum.   

Og því ekki hægt að verjast þeirri hugsun hvort hann sé ekki hreinlega á mála hjá MI6?  

Ekki rétt að hætta viðræðum

Sleppir ákærukviðdómi með því að ákæra fyrir morð af 2. gráðu.

Angela B. Corey fylkissaksóknari 4. umdæmis í Florída var skipuð sérstakur saksóknari í máli George Zimmerman.

Hún er þekkt fyrir að ákæra ekki fyrir morð af 1. gráðu til að sleppa við að nota ákærukviðdóm "grand jury".

Samkvæmt lögum Florída þarf ekki að kalla saman ákærukviðdóm ef "aðeins" á að ákæra fyrir morð af 2. gráðu.

Þó að Zimmerman sé greinilega alveg dæmalaus auli er ekki víst að hann sé sekur um morð. 

Málið er hins vegar orðið að pólitískri sápuóperu.

Þar sem forseti Bandaríkjanna og ríkisstjórinn í Flórida ætla báðir að græða á því nokkur atkvæði. 

Ekki eru öll sönnunargögnin í málinu komin fram fyrir almenningssjónir.

En hafi málið áður lyktað af því að hvítir lögreglumenn og saksóknarar vildu sópa því undir teppið.

Þá lyktar það hins vegar þannig núna að klína eigi morði á Zimmerman með öllum ráðum. 

Allt að einu er réttarkerfið í Bandaríkjunum stórlega gallað á mörgum sviðum. 

Til dæmis er þessi saksóknari kosinn í embættið eins og þar tiðkast sem er stórkostlegur galli.  

Mér varð andlega óglatt að horfa á neðangreinda sápu þegar ungfrúin tilkynnti ákvörðun sína. 

Þessi dama er greinilega á leiðinni í stjórnmálin og ætlar að nota sér málið í þeim tilgangi.

http://globalgrind.com/news/angela-corey-holds-live-news-conference-trayvon-martin-case-live

Zimmerman úrskurðaður í varðhald

Ákærukviðdómur ákveður hvort ákæra verður gefin út.

Í Flórida þarf að kalla til ákærukviðdóm ef saksóknari vill fá útgefna ákæru fyrir morð af 1. gráðu.

En hins vegar ekki ef "aðeins" á að ákæra fyrir morð af annari gráðu.    

"Grand jury" eða ákærukviðdómur getur ákveðið að gefa út ákæru eða ákveðið að gera það ekki og þá er viðkomandi máli lokið.

Saksóknari verður að færa fram sannanir og flytja sín rök fyrir útgáfu ákæru, fyrir ákærukviðdómi í refsimálum í BNA.

Þar mæta einnig verjendur og reyna að fá ákærukviðdóminn til að fella málið niður.

Í ákærukviðdómi ræður einfaldur meirihluti. 

"Grand jury" er fjölmennari en kviðdómur í sjálfu réttarhaldinu.

Að minnsta kosti 12 af 23 ákærukviðdómendum verða að standa að niðurstöðu.

Ákærukviðdómur getur framkvæmt frekari rannsókn á sínum vegum, áður en hann ákveður hvort ákæra eigi eða ekki.

Ákærukviðdómur getur kallað fyrir sig vitni, önnur en þau sem saksóknari og verjandi kveðja til.

Saksóknari og lögregla hafa ekkert yfir ákærukviðdómi að segja.

Hann er hluti af dómstólnum sjálfum og ákveður sig sjálfstætt á grundvelli sönnunargagna og framburði vitna.

Saksóknari framkvæmir hins vegar saksóknina ef ákærukviðdómur ákveður að ákært sé í viðkomandi máli.

Þar með geta saksóknarar samið um refsingu við þann ákærða.

Það er þá gert í réttarhaldi með dómara, saksóknara og verjanda, án kviðdóms. 

Mjög lítill hluti refsimála er útkljáður í formlegu réttarhaldi með kviðdómi.

Fari refsimál fyrir rétt, er sök eða sakleysi metið af kviðdómi, "trial jury" oft stytt í "jury".

Þar verður niðurstaðan að vera samhljóða þannig að enginn kviðdómenda kjósi á móti niðurstöðunni.

Ákærukviðdómur kemur ekkert að réttarhaldinu í málinu. Í það eru valdir sérstakir kviðdómendur. 

Þegar bandarískir lögmenn, eða saksóknarar, eru að láta upplýsingar leka til fjölmiðla.

Eru þeir að reyna að hafa áhrif á væntanlega kviðdómendur sem ekki hafa enn verið valdir.

Eftir að kviðdómendur hafa verið skipaðir mega þeir ekki fylgjast með neinum fréttum af málinu. 

Zimmerman virðist hafa verið í svokallaðri lögvillu um ákvæði nýrrar löggjafar sem sett var í Florida árið 2006.

Þau er kölluð "stand your ground" 

Í þeim er kveðið á um ákveðna friðhelgi gagnvart þeim sem halda því fram að þeir hafi banað einhverjum í sjálfsvörn. 

Sú friðhelgi á þó einungis við inn á heimili viðkomandi eða dvalarstað og einkalóðinni þar. 

Ennfremur eiga ákvæði laganna við um einkabíl, ef einhver er inni í honum, og reynt er að ráðast þar inn. 

Einkabíll gæti bæði verið fjölskyldubíll, húsbíll eða bílaleigubíll en ekki t. d. strætisvagn eða almenningsfarartæki. 

Auk þess eiga ákvæði laganna við ef viðkomandi er að stöðva alvarlegan glæp "felony". 

Zimmerman var ekki á sinni einkalóð í skilningi laganna, gagnvart hinum unga Martin. 

Þó að Zimmerman væri í afgirtu hverfi, hafði hann þar engin réttindi umfram Martin. 

Sem var að heimsækja föður sinn sem bjó í hverfinu og var þar á gangi á almenningssvæði en ekki einkalóð  Zimmermans. 

Auk þess var Martin ekki staðinn að neinum glæp, þannig að það ákvæði laganna átti heldur ekki við.

Friðhelgi laganna er um að ekki megi handtaka og þar af leiðandi ekki ákæra þann sem ber fyrir sig sjálfsvörn. 

Í þessum ofangreindu tilfellum, svo sem ekkert á vettvangi gefur lögreglu tilefni til að efast um þá staðhæfingu. 

Ef Martin hefði til dæmis ruðst með valdi inn á heimili Zimmermans væri hann sloppinn. 

Ef Zimmerman hefði staðið Martin að alvarlegum glæp "felony", eða slíkri tilraun, væri hann líklega einnig sloppinn.   

Þrátt fyrir tilmæli lögreglu um annað, var Zimmerman heimilt að elta Martin.

Honum var heimilt að spyrja Martin um ferðir hans en ekki stöðva hann. 

Martin bar engin skylda til að svara Zimmerman né að stöðva för sína þó að Zimmerman bæði um það. 

Hitt er svo annað mál að þessi hegðun Zimmermans var mjög líklega brot á alríkislögum um kynþáttaáreiti.   

Zimmerman verður ákærður

Steingrímur setur upp boxhanskanna.

Nú er kominn verulegur kosningaskjálfti í Steingrím J. Sigfússon. 

Gamla frjálsíþróttakempan búin að finna hlaupaskóna í geymslunni, auk þess að reima á sig boxhanskanna.

Nú á að berja á Samfylkingunni og ESB til að reyna að skerpa á einhverjum mun á VG og Samfylkingunni.

Tæpum þremur árum of seint en hvað með það.

Þegar kemur að grundvallaratriðunum mun þjóðin nefnilega sjá að það er ekkert um að semja við ESB og það veit Steingrímur. 

Það er ekkert til sem heitir að kíkja í pakkann eins og Samfylkingin reynir að ljúga að landsmönnum.

Íslendingar fá að sjálfsögðu engan annan samning en allar hinar þjóðirnar hafa fengið, það er grundvöllur ESB. 

ESB ræður einfaldlega öllu á málefnasviðum sambandsins og allt annað er blekking. 

Tímabundnar undanþágur eru það eina sem hægt er að semja um.

TÍMABUNDNAR. Eftir það mun ESB ráða öllu eins og verið hefur.

Nú ætlar Steingrímur að koma þessu á framfæri og ná í nokkur atkvæði. 

Og pólitískt framhaldslíf í ráðherrastól.

Ef þið vilduð vera svo væn.  

Steingrímur hefur í þrjú ár kysst á rassinn á frjálshyggjumönnunum í Alþjóðagjaldeyrissjóðnum. 

Hann hefur kysst á rassinn á alþjóðlegum fjárglæframönnum og selt þeim bankanna fyrir sem minnst. 

Og nú ætlar hann loksins að sparka í Samfylkingunni af baki á helreiðinni til Brussel.

Steingrím munar því ekkert um að læra að kyngja ælunni, af fjármálasóðum í stjórnmálum.

Og mynda með þeim ríkisstjórn. 

Þrýstir á ESB að opna lykilkaflana

Rétti andinn.

Þetta er rétti andinn hjá hr Karli.

Að ræða um trú, von og kærleika. 

Í stað þess að leggja til þeirra sem gagnrýna Kirkjuna eða vilja hana feiga. 

Að leggja niður Kirkjuna er síst af öllu það sem samtíminn þarf á að halda. 

Þeir sem hafa hrapað að þeirri tísku eru einmitt þeir sem þurfa á mestri umhyggju að halda.  

Feigðarhyggjumenn Kirkjunnar þar mest af öllum að boða bjartsýni, von og trú á framtiðina.   

Kristin gildi uppistaðan

Bitur biskup.

Reglulega sárt og leiðinlegt að sjá hversu bitur maður kveðjur hér söfnuð sinn.

Enn er gagnrýnin að kvelja hr biskupinn sem hann, og Kirkjan, fengu réttilega út af siðferðisbrotamálum.

Hr biskupinn telur að fólk hafi látið vonbrigði með eigið lífshlaup bitna á Kirkjunni og ef til vill honum sjálfum.  

"...Er ekki hver sinnar gæfu smiður sem uppsker svo sem til var sáð...?   Spyr svo hr biskupinn.

Og ég spyr:  Er það fórnarlambinu að kenna að Kirkjan, eða þjónar Kirkjunnar, gerist brotlegir gagnvart því? 

Uppskar það eins og það sáði? 

Það að hafa mætt í kirkjuna sína og dregið þar prestinn sinn á tálar, breyskan manninn? 

Og svo kemst hr. biskupinn, yfir Íslandi, að þeirri niðurstöðu að kristin trú og erindi Kirkjunnar við heiminn.

Hafi ekkert að gera með okkur fólkið, skoðanir okkar eða álit, eða hvað það sé: 

"...sem helst fangar hug þeirra sem hugsa og skrafa, blogga og blaðra hverju sinni."

Slík afstaða hr biskupsins og tengsl hans við sitt samfélag er oft sagt að vera í fílabeinsturni.

Það var einmitt veran í fílabeinsturninum sem átti sök á mestu vandræðum hr Karls Sigurbjörnssonar á biskupsstól. 

Og þar er hann enn. 

Hitt er svo rétt hjá hr biskupnum að við kristnir menn látum ekki troða Kirkjuna okkar í svaðið. 

Kirkjuna sem er fulltrúi mennskunnar og siðgæðisins í heiminum, hvernig sem einstakir þjónar hafa hagað sér.  

Og það er nákvæmlega þess vegna sem við kristnir menn þolum einmitt síst af öllu níðingsverk í Kirkjunni sjálfri.

Og ekki heldur að reynt að þagga þau niður, hver tilgangurinn átti að vera með því.  

Vandræði Kirkjunnar á Íslandi hafa staðið út af þeim misskilningi kirkjuhöfðingja að það væri Kirkjunni fyrir bestu.

Að þagga niður hneykslismál svo að þau sköðuðu hana ekki.

En einmitt sú afstaða hefur orðið til þess að Kirkjan um allan heim hefur orðið skálkaskjól misyndismanna. 

Það sem Kirkjan átti síst af öllu að vera.  Síst af öllum stofnunum samfélagsins. 

Þöggun og skinhelgi er helsta ógnun Kirkjunnar, ekki breyttur heimur eða aukin vísindaþekking. 

Manneskjan sjálf hefur ekkert breyst. 

Hún hefur áfram þörf fyrir stofnun þar sem hún getur hafið sig yfir dægurþrasið og hugleitt tilverunnar hinstu rök.

Hugleitt uppruna sinn, tengsl sín við alheiminn, líf sitt, tilgang þess og dauða. 

Og hvort sem menn trúa, eða ekki, efast eða ekki, þá á Kirkjan að vera þessi stofnun.  

 

 

Siðferðisgildin ekki horfin

Áhöfnin laug fyrir útgerðarmanninn.

Öldungadeild Bandaríkjaþings stóð fyrir mikilli rannsókn á Titanic slysinu.

Augljóst er að áhöfnin hefur logið, fegrað og sleppt atriðum sem hölluðu á útgerðarmanninn.

Skipafélagið var svo gríðarlega öflugt að óvíst var um atvinnuhorfur þeirra framvegis, gættu þeir ekki að framburði sínum.

Skipstjórinn var í sinni síðustu ferð, áður en hann átti að fara á eftirlaun.

Skipstjórnin, var að hluta til, í raun og veru í höndum útgerðarmannsins.

Hann var í ferðinni, ásamt verkfræðingi skipsins, og útgerðarmaðurinn fylgdist náið með gangi skipsins.   

Án aðkomu skipstjórans ræddi útgerðarmaðurinn beint við yfirvélstjórann um keyrslu vélanna og hversu hratt væri farið.

Næsta dag átti enn að auka við hraðann.   Það vissu allir að útgerðarmaðurinn stefndi að hraðameti í auglýsingaskyni. 

Aðeins var tímaspursmál hvenær slys yrði vegna ísjaka á þessari siglingaleið. 

Einungis heppni réð að slys hafði ekki orðið fyrr. 

Það tíðkaðist að sigla í svarta myrkri í gegnum hafíssvæði.

Tveir menn voru á vakt á útsýnispalli í mastri, án sjónauka og án ljósa eða ljóskastara. 

Fyrst eftir slysið virðist útgerðarmaðurinn hafa látið sigla skipinu áfram til að leyna því fyrir farþegunum. 

Það flýtti fyrir því að sjórinn fyllti fremstu hólf skipsins og að hann rann yfir skilrúmin þar.

Örsök slysins var margþætt, en fyrst og fremst græðgi, oftrú á mannlega getu og hreinn hroki.

Hér er hlekkur á yfirheyrslur í rannsókn Bandaríkjaþings á slysinu:

http://www.titanicinquiry.org/USInq/AmInq01Lightoller08.php

Satt og logið um Titanic