Alþingismenn fari að drullast til að gera eitthvað fyrir fólkið í landinu. Leysa lífeyrissjóðina upp. Aulaþing.

Alþingismenn eru aðeins að hugsa um sig sjálfa eins og fyrri daginn.  Ekkert gengur með þjóðþrifamálin.   Alla daga eru þingmenn í kosningaþrasi í þeirri von að við kjósendur séum ennþá nógu hlandvitlaus til að kjósa þessa ónytjunga einu sinni enn. 

Hvar eru lögin um að fólk í þrengingum fái séreignarsparnaðinn sinn greiddan út eins og skot.   Á sú lagasetning ekki að hafast af fyrir kosningar eða hvað? 

Halda menn virkilega að forkólfar lífeyrissjóðanna eigi einhverju að ráða.  Nær væri að leysa lífeyrissjóðina upp og byrja upp á nýtt með einn lífeyrissjóð.   En alþingismenn eru ekkert að hugsa um okkur fólkið í landinu.   Núna er einhver leiksýning um þá sjálfa og lífeyrissjóðsmál þingmanna, sýnd á öllum sýningartímum.  Eins og það mál megi ekki bíða.  

Þess á milli eru svo aukasýningar um Seðlabankafrumvarp. Eins og það megi ekki bíða líka. 

Lögin um greiðsluaðlögun.  Eru þau komin?  Nei líklega ekki frekar en annað sem þetta fólk á að vera að gera. 

Þar fyrir utan verða þau lög hálfgagnslaus hvort eð er.   Miðast aðallega við þá sem eru yrðu  gjaldþrota hvort eða væri, hvernig sem allt veltist.   

Þetta fólk sem flest var fyrir mistök sent á Alþingi, virðist virkilega ennþá trúa því að það eigi að sitja þar áfram.  Það segir kannski meira en mörg orð.  Það væri þá nær að félagsskapurinn héti Aulaþing.      

Vilja afnema eftirlaunalög