Stokkhólmsheilkennið - Kyssir Guðfríður Lilja á vöndinn?

Yfirgangur, andlegt ofbeldi, niðurlæging og svik.

Er það sem Steingrímur hefur boðið þeim 

Lilju Mósesdóttur og Guðfríði Lilju Grétarsdóttur.

Lilja Mósesdóttir er hætt að láta bjóða sér slíka svívirðu. 

Það verður hins vegar fróðlegt að fylgjast með því hvort Guðfríður Lilja ætlar enn að vera öskubuska Steingríms.   

Atli Gíslason hefur lýst því yfir að honum hafi verið meir en nóg boðið.   

Tími er kominn til að félagar í Vinstri Grænum krefjist þess að Steingrímur J. Sigfússon hypji sig. 

Að öðrum kosti verða íslenskir vinstri menn fyrir skaða sem mun taka áratugi að lagfæra. 

Það sama má segja um forystumenn Samfylkingarinnar sem lesið hafa algerlega rangt í spil sín. 

 

Þurfa að færa fórnir

Athugasemdir

[Óskar Guðmundsson, 14.4.2011 kl. 00:39]

Það eru komin mörg skemmtileg nöfn á Steingrím á undanförnum mánuðum.

Grím-Il Sjúng vill koma á kerfi þar sem búið er aðp fylla út atkvæðaseðlana fyrirfram.

Gosi heldur ekki lengur jafnvægi því nefið er orðið þingra en skrokkurinn.

Nágrímur sem var hægri hönd Hvítu Nornarinnar þar sem allt var frosið í Narníu C.S. Lewis.

Það eina sem að kommagarmurinn verður þekktur fyrir í sögulegu samhengi er að það er ekki spurningin um verðið heldur um það hver býður.

Eitthvað er líklegt að kostað hafi að snúa flokknum burt frá úrslitum kosninga innan hanns til að koma Guðfríði að aftur og verja stjórnina þar með falli. 

Það er síðan allt eins líklegt að öfgasjónarmiðin verði með þessum hrossakaupum háværari og framkvæmdahraði WC og Samspillingar fari þa´úr "dead slow" í "neutral" s.s. að ekkert verði hægt að gera með svo tæpum meirihluta.

[Viggó Jörgensson, 14.4.2011 kl. 02:51]

Þetta er æviharmur íslenskra vinstri manna.

Ófriður og þar með verkleysi. 

Steingrímur er fyrirmynd Ragnars Reykás 

en þessar persónur eru runnar saman í eitt.