Hún ætlar að vera 30 ár í viðbót.

Það er ekki svo langt síðan að fréttastofa ríkisstjórnarsjónvarpsins sýndi okkur myndskeið af Jóhönnu á erlendum fundi.

Þar sagðist hún ætla að verða 100 ára eins og amma sín og vera alla ævi á vinnumarkaðnum. 

Og ekki var annað að skilja að það vinnuframlag yrði innt af hendi í stjórnarráðinu. 

Frú Jóhanna ætlar því ekki að gera það við okkur endasleppt.  30 ár í viðbót svo hjálpi oss allir heilagir. 

En það var einmitt út á ömmuna sem Jóhanna fékk sinn frama í Alþýðuflokknum heitnum og sáluga. 

Ekki og út á hæfileikanna og þaðan fór það allt í verra og bara rétt að byrja.

Jóhönnu Sigurðardóttur er allt betur gefið en að vera forystumaður í stjórnmálum. 

Henni var einnig flest betur gefið en að vera venjulegur ráðherra.  

Eins og hjá Steingrími J. Sigfússyni, lágu hennar hæfileikar, í einliðaleik, í stjórnarandstöðu. 

Að finna öllum hlutum allt til foráttu, sjáandi dauðann og djöfulinn, og fleiri kunningja sína, í hverju horni. 

Og inn komin á stjórnarheimilið, með alla sína kunningja, er heimilisbragurinn svo sem svipaður.   

Þar sem þau sparka heimilisfólkinu út og suður, hótandi því norður og niður.

Og renni af þeim æðið, biðja þau alla um sátt. 

Og þá ekkert minna en þjóðasátt. 

Og það gæti svo sem gengið, um að þau hætti í stjórnmálum.

Inn á það gætu allir dregist. 

Með semingi þó. 

 

„Jón skortir þó kjark“