Þurfa ekki málefnaleg rök.

Alþingi ákvað að ákæra Geir H. Haarde, einan ráðherra, án þess að hægt væri að færa málefnaleg rök fyrir slíkri niðurstöðu. 

Niðurstaðan byggðist á geðþótta meirihluta alþingismanna sem venjulega er ekkert við að athuga.

En einnig í því máli á hefndarþorsta og sálsjúku hugarfari án nokkurra nákvæmlega tilgreindra lögbrota. 

Aðeins löngun og von hluta þingmanna, og ráðherra, um að saksóknari finndi einhver lögbrot.  

Sem saksóknari fann ekki en gaf samt út opna ákæru, fyrir allt og ekkert.

Í þeirri von að Landsdómur finndi einhver lögbrot og bætti ákæruna upp.  

Fræðimenn hefðu aldrei náð upp í nef sér, yfir svo fráleitum vinnubrögðum og því síður að skrif þeirra gerðu það.  

Alþingismönnum er heimilt að skipta um skoðun að eigin geðþótta án þess að færa fyrir því frekari rök. 

Hvernig alþingismenn greiða atkvæði eiga þeir eingöngu við sjálfa sig. Og þá sem þeir bæðu um að kjósa sig aftur.

Alþingismönnum ber engin lagaleg skylda til að hafa vit á því sem um er fjallað sem oft má sjá.    

Alþingismönnum er fullkomlega heimilt að afturkalla ákæruna á Geir H. Haarde.    

Og þurfa fyrir því engin rök nema þeir vilji. 

Aðeins geðþótta. 

 

 

„Hafi þau skömm fyrir um aldur og ævi“