En hefur þá einræðisfrumvarpið meirihlutafylgi á Alþingi?

Það væri þá eftir öðru.

Ef frumvarp um að gera Jóhönnu Sigurðardóttur að einræðisherra í stjórnsýslu Íslands. 

Hefði svo ekki meirihlutafylgi á Alþingi. 

En samt hafa þau Steingrímur og Jóhanna látið þingið sóa dýrmætum tíma í málið.

Er fólkinu sjálfrátt?

Gagnrýndi frumvarp Jóhönnu

Athugasemdir

[Sigurður Haraldsson, 16.9.2011 kl. 02:01]

Nei því er ekki sjáfrátt og það er okkar að koma vitinu fyrir þau þann 1 október og jarðsetja þessa stjórn!

[Viggó Jörgensson, 16.9.2011 kl. 02:58]

Afmælið hennar Jóhönnu. 

Alveg rétt, við mættum í fyrra.

Sérsveitin er búin að æfa vel segja þau í heimavarnaliðinu. 

Þeir segja mér neðanjarðarmennirnir að það verði ábyggilega fjör. Vona að enginn kveiki í sér samt.  Eða verði með ólæti.

Hjartveikir ættu þó líklega að vera heima.  Og eldhræddir, vatnshræddir og myrkfælnir.   

[Kristján B Kristinsson (IP-tala skráð) 16.9.2011 kl. 06:52]

Góðan og blessaðan daginn, hefur einhver farið yfir stjórnarskrána og athugað hvort svona valdatilfærla standist hana?

[Samúel Guðmundur Sigurjónsson (IP-tala skráð) 16.9.2011 kl. 08:46]

 stjórnarskrá                        

15. gr. Forsetinn skipar ráðherra og veitir þeim lausn. Hann ákveður tölu þeirra og skiptir störfum með þeim.                        

[Landfari, 16.9.2011 kl. 09:27]

Forsetinn hefur hingað til ekki haft puttana í þessu en það er viðbúið að þessi breyti því úr því að þetta er tekið skýrt fram þarna.

En er það ekki sú 13 sem segir að forseti láti ráðherra framkvæma vald sitt eða eitthvað íþá veruna. 

Ætli Jóhanna myndi hlýða ef forsetinn setti fram annan ráðherralista en hún kæmi með?

[Viggó Jörgensson, 16.9.2011 kl. 16:14]

Sælir og þakka fyrir komuna.

Stjórnarskráin gerði upphaflega ráð fyrir einum ráðherra og einnig að þeir geti verið fleiri.

Alþingi er ætlað að útfæra framkvæmdina með lögum.

Vafasamt að Alþingi megi framselja allt þetta vald til forsætisráðherra. 

Án þess að setja því aðrar skorður en að ráðherrar megi ekki vera fleiri en 10. 

Slíkt er að minnsta kosti í andstöðu við nútíma viðhorf í stjórnskipun lýðræðisríkja.