Tími til kominn - þau eru jafnvel í lífshættu.

Þessi tvö skipti sem ég hef mætt á Austurvöll hef ég tekið marga þá æstustu tali, reynt að telja í þá kjark og sýnt þeim samlíðan. 

Boðist til að fylgja þeim til ráðamanna til að bera upp sín mál. 

Sá allra æstasti sagði:   "...Mér er andskotans sama ég hef misst allt..."  þetta var maður á miðjum aldri.

Hann hafði fyrr um kvöldið otað að mér tunnubarefli sínu þegar ég var að fá krakkana til að sitja ekki á álgirðingu lögreglunar.  

Allt í kringum mig voru einhverjir dulbúnir og ekki.   Á tali einhverra heyrði ég að full ástæða er fyrir lögregluna að gæta þeirra frú Jóhönnu, Össurar og Steingríms allan sólarhringinn. 

Þannig er nú ástandið eftir að þau hafa einbeitt sér að umsókn um ESB en ekki fólkinu í landinu. 

Þau eru orðnir þjóðaróvinir nr. 1. 2. og 3. og það er þeim sjálfum að kenna.  

Því miður. En ég ráðlegg þeim samt að hætta svo að þau geti notið eftirlaunanna sem þau skömmtuðu sér sjálf. 

Reyndar passaði Steingrímur sig á að vera í gönguferð þegar það frumvarp fór í gegn. 

Lífvörður fylgir forsætisráðherra eftir